Biografia św. Siostry Faustyny
Helena Kowalska, w Zgromadzeniu: siostra Maria Faustyna, urodziła się we wsi Głogowiec (100 km od Płocka) 25 sierpnia 1905 r., jako trzecie z dziesięciorga dzieci. Jej ojciec miał na imię Stanisław a matka Marianna. Rodzina Heleny żyła ubogo – utrzymywała się z ciesielskiej pracy ojca oraz pracy na roli. Jednak w domu panowała wielka miłość i atmosfera głębokiej wiary. Helena uczęszczała do szkoły niecałe trzy lata. W wieku lat 16-stu poprosiła rodziców o zgodę na wstąpienie do klasztoru. Rodzice stanowczo odmówili. Kiedy dwa lata później ponowiła swoją prośbę i znów spotkała się z odmową, postanowiła zagłuszyć w sobie głos wzywający ją do życia zakonnego – chcąc być posłuszna rodzicom. Wyjechała do Łodzi, aby pracować u zamożnych rodzin – wychowując dzieci. Gdy miała lat 20, udała się z rodzoną siostrą do pobliskiego parku Wenecja – dzisiaj park Słowackiego, na bal. Sama tak wspomina tamto wydarzenie:
W pewnej chwili byłam z jedną z sióstr swoich na balu. Kiedy się wszyscy najlepiej bawili, dusza moja doznawała wewnętrznych [udręczeń]. W chwili, kiedy zaczęłam tańczyć, nagle ujrzałam Jezusa obok. Jezusa umęczonego, obnażonego z szat, okrytego całego ranami, który mi powiedział te słowa: dokąd cię cierpiał będę i dokąd mnie zwodzić będziesz? W tej chwili umilkła wdzięczna muzyka, znikło sprzed oczu moich towarzystwo, w którym się znajdowałam, pozostał Jezus i ja. Usiadłam obok swej drogiej siostry, pozorując to, co zaszło w duszy mojej, bólem głowy. Po chwili opuściłam potajemnie towarzystwo i siostrę, udałam się do katedry św. Stanisława Kostki. (…) nie zwracając [uwagi] na nic, co się wokoło dzieje, padłam krzyżem przed Najświętszym Sakramentem i prosiłam Pana, aby mi raczył dać poznać, co mam czynić dalej. Wtem (Dz. 9) usłyszałam te słowa: jedź natychmiast do Warszawy, tam wstąpisz do klasztoru. Wstałam od modlitwy i przyszłam do domu, i załatwiłam rzeczy konieczne. Jak mogłam, zwierzyłam się siostrze z tego, co zaszło w duszy, i kazałam pożegnać rodziców, i tak w jednej sukni, bez niczego przyjechałam do Warszawy (Dz. 10).
W lipcu 1924 r. Helena wyjechała do Warszawy, by szukać odpowiedniego dla siebie klasztoru. Pukała do wielu furt klasztornych ale bez skutku. Zapukała również do domu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia znajdującego się po dzień dzisiejszy przy ul. Żytniej. Tutaj, po rozmowie z Matką Przełożoną Michaelą Moraczewską (późniejszą Przełożoną Generalną), otrzymała zapewnienie o przyjęciu. Następnie po przepracowaniu jednego roku, jako pomoc domowa, w celu zdobycia skromnego posagu, dnia 1 sierpnia 1925 r. zgodnie z zapewnieniem została przyjęta do Zgromadzenia. Przeżyła w nim 13 lat przebywając w wielu domach – najdłużej w Krakowie, Warszawie, Płocku i Wilnie. Pełniła obowiązki kucharki, sprzedawczyni w sklepie z pieczywem, ogrodniczki i furtianki. Chora na gruźlicę płuc i przewodu pokarmowego, po ponad ośmiomiesięcznej kuracji w szpitalu na Krakowskim Prądniku, zmarła 5 października 1938 r. w Krakowie – Łagiewnikach.
Św. Siostra Faustyna była obdarowana przez Boga wieloma nadzwyczajnymi łaskami, doświadczyła objawień, ekstaz, daru bilokacji, ukrytych stygmatów, czytania w duszach ludzkich, mistycznych zrękowin i zaślubin. W 1934 roku złożyła Bogu dobrowolną ofiarę z siebie za nawrócenie grzeszników, a szczególnie za te dusze, które straciły nadzieję w miłosierdzie Boże (Dz. 309).
W klasztorze Płockim św. Siostra Faustyna Kowalska przebywała od czerwca 1930 r. do listopada 1932 r. Pracowała tu w kuchni i w sklepie piekarniczym (czasem pomagała w piekarni). Mieszkała w jednopiętrowej oficynie, która po II wojnie światowej została rozebrana.
Po śmierci Siostry M. Faustyny:
21 października 1965 – Rozpoczęcie w Kurii Metropolitalnej w Krakowie procesu informacyjnego o życiu i cnotach Sługi Bożej Siostry Faustyny Kowalskiej przez bpa Juliana Groblickiego, delegowanego przez kard. Karola Wojtyłę.
25 listopada 1966 – Przeniesienie doczesnych szczątków Siostry Faustyny Kowalskiej z cmentarza do kaplicy klasztornej w Krakowie.
20 września 1967 – Zakończenie przez kard. Karola Wojtyłę procesu informacyjnego o życiu i cnotach Sługi Bożej Siostry Faustyny Kowalskiej na szczeblu diecezji. Akta sprawy przekazano do Kongregacji do Spraw Świętych w Rzymie.
1981 – Pierwsze wydanie Dzienniczka Siostry Faustyny Kowalskiej.
18 kwietnia 1993 – Beatyfikacja Siostry Faustyny przez Ojca Świętego Jana Pawła II na Placu Św. Piotra w Rzymie.
30 kwietnia 2000 – Kanonizacja Siostry Faustyny przez Ojca Świętego Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra w Rzymie i łączność poprzez telemost z Sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach. Ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła.
