Posłannictwo św. Siostry Faustyny

W Starym Zakonie – powiedział Jezus do siostry Faustyny – wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem. (Dz. 1588). Mów światu o moim miłosierdziu, niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie moje. Jest to znak na czasy ostateczne, po nim nadejdzie dzień sprawiedliwy. Póki czas, niech uciekają [się] do źródła miłosierdzia mojego, niech korzystają z krwi i wody, która dla nich wytrysła (Dz. 848).

Pan Jezus uczynił św. Siostrę Faustynę Kowalską Apostołką Bożego Miłosierdzia. Jej posłannictwo polega na przypomnieniu światu odwiecznej prawdy o miłosiernej miłości Boga do każdego człowieka oraz na przekazaniu nowych form kultu Bożego Miłosierdzia, do których należą: obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia (w pierwszą niedzielę po Wielkanocy), koronka do Bożego Miłosierdzia, Godzina Miłosierdzia oraz szerzenie czci Bożego Miłosierdzia. Zostały one wyłonione w wyniku dokładnej analizy teologicznej Dzienniczka św. Siostry Faustyny, przeprowadzonej przez ks. prof. Ignacego Różyckiego. Kryterium tego wyróżnienia stanowią obietnice skierowane do wszystkich, którzy będą je praktykować. Jednak, abyśmy mogli doświadczyć spełnienia obietnic Zbawiciela, związanych z praktyką Nabożeństwa do Bożego Miłosierdzia, trzeba nam zawsze pamiętać, że jedynym naczyniem do czerpania ze źródeł miłosierdzia Boga jest ufność w Jego dobroć Boga oraz czynna miłość bliźniego. 

Siostra Faustyna zapisała w swoim Dzienniczku:
Czuję dobrze, że nie kończy się posłannictwo moje ze śmiercią, ale się zacznie. O dusze wątpiące, uchylę wam zasłony nieba, aby was przekonać o dobroci Boga, abyście już więcej nie raniły niedowierzaniem najsłodszego Serca Jezusa. Bóg jest Miłością i Miłosierdziem (Dz. 281).